Mówiąc o odtwarzaczach należy odnieść się do jakiegoś modelu i porównać odsłuch różnych rodzajów muzyki. Reprodukcja obrazów instrumentalnych w przestrzeni akustycznej i informacji otoczenia jest kompletna i nieprzerwana a słysząc ją z ultra nowoczesnego źródła cyfrowego. Nadnaturalna cisza większości odtwarzaczy CD generalnie skutkuje antyseptyczną, przypominającą próżnię ciszą, która pochłania większe środowisko akustyczne
Accuphase udowadnia, że cisza nigdy nie jest tak naprawdę bezgłośna, że otaczający świat sali koncertowej jest zawsze żywy i oddycha. W rezultacie DP-57 zostanie prawdopodobnie najbardziej doceniony przez miłośników muzyki klasycznej, których nagrania najpełniej wyrażają się w gamie barw naturalnej muzyki akustycznej.
Doznania akustyczne.
Weźmy na przykład odczytanie VI Symfonii Mahlera przez
Zander/Philharmonia. Orkiestrowe obrazy są niezwykle specyficzne – od warczenia basowych skrzypiec,
po grzechotanie werbla, do migoczącego trójkąta umieszczonego z tyłu sceny, co raz po raz demonstrując,
że DP-57 nie zna definicji "spłaszczania". Scena dźwiękowa jest bardzo szeroka i głęboka,
a ja ją słyszałem, kiedy na przykład wyraźne piccolo na górze gaśnie w drugiej części a Accuphase
z łatwością trzyma się wyraźnych barw bębna basowego i fagotów, które go dublowały.
Jak się okazuje, DP-57 to paradygmat dźwiękowej elegancji i wyrafinowania. Pochylając się
delikatnie w kierunku lżejszej, bardziej zwiewnej strony neutralności, kojąca góra DP-57 i bogata
środkowa część pasma nadają ciepły romantyzm każdej muzyce. Accuphase naturalnie oświetla obrazy na
scenie dźwiękowej i płynnie integruje zarówno instrumenty, jak i miejsce. Jego dynamiczna obwiednia
jest szeroka w sensie makro, ale jest jeszcze szersza na najniższych poziomach, gdzie najdrobniejsze
mikrogradacje często pozostawiały mnie na skraju siedzenia w oczekiwaniu na następną nutę. Zamiast
łagodzić transjenty lub nadmiernie je wytrawiać, DP-57 przywraca muzyce opadające kontury i krzywe.
Harmoniczna struktura, perfumy unoszące się w powietrzu występu, są odtwarzane z bogactwem i złotym
rozkwitem, które rzadko słyszę w cyfrowym świecie. Kluczem jest wyraźny brak cyfrowej kruchości,
chropowatości i ziarnistości tego odtwarzacza; nawet nagrania z sybilantami wydają się bardziej
smakowite przez DP-57.